Τα όργανα αναπαραγωγής και η δημιουργία του αυγού

  ΤΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    Oι αναπαραγωγικοί αδένες στο αρσενικό αποτελούνται από ένα ζευγάρι όρχεις μαζί με το «σάκο»(γονάδες).
    Το σπέρμα που παράγετε από τους αναπαραγωγικούς αδένες, διοχετεύεται μέσω των σπερματαγωγών στην αμάρα.
    Εκτός από ορισμένα είδη, στα πτηνά απουσιάζει το πέος. Όπως στα περισσότερα είδη πτηνών έτσι και στα καναρίνια βρίσκουμε κατά την αναπαραγωγική περίοδο την περιοχή της αμάρας εξογκωμένη.
    Εάν φυσήξουμε τα πούπουλα της κοιλιάς θα δούμε την κοιλιά στο κάτω σημείο της να είναι «μαζεμένη».
    Σε αυτό το σημείο θα διακρίνουμε μια εξογκωμένη προς τα πάνω αμάρα.
    Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου οι όρχεις συρρικνώνονται. Η παραγωγή σπέρματος σταματάει και οι ορμόνες αναπαραγωγής παράγονται σε περιορισμένο βαθμό.
    Σύμφωνα με τον Schildmacher οι όρχεις κατά την αναπαραγωγική περίοδο μεγαλώνουν σε όγκο μέχρι και 500 φορές.Αν αναλογιστούμε αυτή τη συμπεριφορά, ίσως έχουμε βρει την αιτία των άσπορων αυγών.
    Συχνά τα πρώτα ζευγαρώματα είναι άσπορα. Η μη ενεργοποίηση των όρχεων ίσως είναι μια αιτία.
    Ο άνθρωπος, με την μακροχρόνια εντατική εκτροφή των καναρινιών, κατάφερε συχνά να επιμηκύνει την αναπαραγωγική περίοδο για σχεδόν όλο το έτος.
    Παρόλα αυτά πρέπει στο ξεκίνημα της αναπαραγωγικής περιόδου να ελέγχουμε αν το αναπαραγωγικό σύστημα έχει ενεργοποιηθεί (είναι εξογκωμένο).


    ΤΟ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΘΗΛΥΚΩΝ

    Τα θηλυκά όργανα αναπαραγωγής (ωοθήκες) είναι ασύμμετρα ανεπτυγμένα. Στα καναρίνια συνήθως είναι ανεπτυγμένη μόνο η αριστερή πλευρά.
    Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου (περίοδο ηρεμίας) η ωοθήκη είναι ένα μικρό, επίπεδο όργανο.
    Την περίοδο της αναπαραγωγής μεγαλώνει σε όγκο και αρχίζει να σχηματίζει ωάρια. Με τον πολλαπλασιασμό του γενετικού υλικού (κρόκου) τότε τα ωάρια προεξέχουν από την ωοθήκη. Όταν είναι ώριμα τότε αποκολλούνται από την ωοθήκη και κατευθύνονται στην χοάνη (κώδωνα) του ωαγωγού.
    Μόνο εκεί μπορεί να πραγματοποιηθεί η γονιμοποίηση και αρχίζει αμέσως η κυτταροδιαίρεση. Είναι σημαντικό η σύζευξη να έχει πραγματοποιηθεί αρκετά πριν.
    Το σπέρμα πρέπει να διανύσει μια απόσταση από την αμάρα μέχρι τη χοάνη.Ο εκτροφέας βάζει τον αρσενικό στο θηλυκό μια μέρα τουλάχιστον πριν από την αποκόλληση του ωαρίου. Εάν γίνει αυτό αργότερα είναι το πρώτο αυγό άσπορο. Για να είμαστε σίγουροι βάζουμε τον αρσενικό περιοδικά στο θηλυκό.
    Μία σύζευξη αρκεί, κάτω από κανονικές συνθήκες, για να γονιμοποιήσει τα αυγά μιας γέννας, μιας και οι πτυχές του άνω τμήματος του ωαγωγού, μπορούν να προστατέψουν το σπέρμα και να το κρατήσουν ζωντανό για μεγάλο διάστημα.
    Στον λευκωματογόνο σωλήνα εναποτίθεται το λεύκωμα (ασπράδι). Οι αδένες του, παράγουν το ασπράδι, το οποίο περιβάλει τον κρόκο με πολλά στρώματα.
    Τα στοιχεία που αποτελούν το ασπράδι (αμινοξέα) προσλαμβάνονται από την τροφή.
    Μετά την εναπόθεση του λευκώματος καταλήγει, σε ένα πολλή στενό χώρο, τον Ισθμό.
    Εδώ προστίθενται οι δύο μεμβράνες, οι οποίες στον μεγάλο πόλο του αυγού, ξεχωρίζουν μεταξύ τους, δημιουργώντας έτσι το κενό αέρα.
    Στη βάση του ωαγωγού προστίθεται το κέλυφος.
    Το κέλυφος, εάν το δούμε σε τομή, έχει πορώδη μορφή και επιτρέπει την ανταλλαγή αέρα μεταξύ του εμβρύου και του εξωτερικού περιβάλλοντος.
    Το κέλυφος δημιουργείτε από ασβέστιο που υπάρχει ως ρεζέρβα στο σώμα.
    Το αποθηκευμένο ασβέστιο υπάρχει στα κόκαλα του σκελετού ως συστατικό τους και σε περίπτωση ανάγκης αποδομήται.
    Γι’ αυτό κατά την περίοδο της αναπαραγωγής είναι απαραίτητη η ενίσχυση με ασβέστιο.
    Οι οριζόντια πτυχωμένοι μυς του τελευταίου τμήματος του ωαγωγού, του κόλπου, κατά διαστήματα συσφίγκονται, έτσι ώστε με αυτή την πίεση, το αυγό να οδηγείτε στην αμάρα και να γίνετε η αποτεξή του.
    Εάν το θηλυκό είναι πολύ νεαρό, λόγω μιας ασθένειας ή με τη συνεχή εναπόθεση αυγών βρίσκετε σε αδύναμη κατάσταση, δεν είναι οι μυς του κόλπου, παρά τη σύσφιξη, σε θέση να πιέσουν έξω από σώμα το αυγό.
    Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζετε από κίνδυνο θνησιμότητας.
    Τα καναρίνια γεννάν 3 έως 6 αυγά ανά γέννα.
    Ως φυσιολογική γέννα χαρακτηρίζετε αυτή που έχει 4 με 5 αυγά, όπου κάθε αυγό γεννιέται ανά 24 ώρες.
    Η γέννα του αυγού γίνετε κατά τις πρωινές ώρες, συνήθως μεταξύ 6 και 8 η ώρα.
    Το αυγό έχει τα χαρακτηριστικά του είδους δηλαδή της κάθε ποικιλίας και κανένα αυγό δεν είναι όμοιο με το άλλο. Από ποικιλία σε ποικιλία και από φωλιά σε φωλιά μπορούν να παρουσιαστούν διαφορετικοί χρωματισμοί, σχήματα, μεγέθη και βάρη.
    Η χρωστική του κελύφους εμφανίζετε, στον μεγάλο (αμβλύ) πόλο του σιέλ έως άσπρου αυγού, σε μεγάλη πυκνότητα.
    Το σχήμα μπορεί να είναι από κυλινδρικό έως και στρόγγυλο.
    Το τελευταίο αυγό μπορούμε ξεκάθαρα να το διακρίνουμε, από το στρόγγυλο και μικρό σχήμα και την μικρή ποσότητα ή την παντελή έλλειψη χρωστικής.
    Το μέγεθος του αυγού φτάνει για το μήκος από 15 έως 22 mm και για το πλάτος από 11 έως 16 mm.
    Το βάρος ενός φρεσκογεννημένου αυγού ζυγίζει μεταξύ 1,5 και 2 gr και βρίσκετε πάντα σε συγκεκριμένη αναλογία σε σχέση με το μέγεθος, το βάρος και την διατροφή του πουλιού.